Լոռու մարզի Ֆիոլետովո գյուղի բնակիչ Նատալյա Ռուդոմյոդկինան ասում է, որ ցանկանում են միայն խաղաղություն լինի, իրենց երեխաները վերադառնան, ապրեն միասին, ուրիշ ոչինչ չեն ուզում:
19-րդ դարի կեսերից Նիկոլայ Առաջին ցարի հրամանով մոլոկանները, իբրև ուղղափառ եկեղեցուց տարբերվող աղանդ, տեղահանվել ու վերաբնակեցվել են Անդրկովկասում: Այդպես նրանք հայտնվել են նաև Հայաստանում՝ բնակվելով հիմնականում երկրի հյուսիսային մասում մասնավորպես՝ Լոռու մարզի Տաշիր քաղաքում, իսկ ավելի վաղ՝ , Ֆիոլետովո (Վորոնցովկա) և Լերմոնտովո գյուղերում:
Ինչպե՞ս են ապրում մոլոկանները Հայաստանում
-Այսօր յուրաքանչյուրն ինքն իր համար, յորովի է ապրում և գոյատևում: Սովետական շրջանում էլի ինչ-որ հույս կար, մարդիկ ավելի լավ էին ապրում, հիմա շատ դժվար է: Յուրաքանչյուր մարդ ինքն է իր համար գտնում աշխատանք և աշխատանքի իրացում, դրա համար շատ դժվար է:
Գործարար նախաձեռնություն
-Երևանից եկան, ինչ-որ գրասենյակներից, ցանկություն ունեին աշխատել մոլոկանների հետ: Առաջարկեցին, և հիմա աշխատում ենք: Մինչև Քովիդը շատ հյուրեր ունեինք, հիմա քչացել են: Պատերազմի և Քովիդի շրջանում եվրոպական երկրներից քիչ են գալիս, վախենում են, և այդ ամենը խանգարում է բիզնեսին:
Առօրյա զբաղմունքը
-Մեր տնտեսությունով ենք զբաղվում, պարտեզն ենք մշակում, կարտոֆիլ, կաղամբ ու գազար ենք ցանում, ապրում ենք գյուղավարի, ոչ մի հատուկ բան: Ամեն բան ստեղծել ենք մեր աշխատանքով, ամուսինս է արել:
Անցյալից մնացած իրերն ու հավատքը
-Հնուց քիչ բան է պահպանվել, ընդամենը այս մի քանիսը: Այս սարքով կարագ էինք քաշում, լցնում էինք թթվասերը և ստանում կարագ: Այս իլիկով թել էինք մանում, իսկ չուգունե այս կաթսայով կրակի վրա ճաշ էինք պատրաստում:
Ինչ վերաբերում է կրոնին, ապա այն պետության հետ որևէ խնդիր չի ունեցել, դեռևս ամեն ինչ լավ է, փառք աստծո: Մեր ամուսնությունները չեն խառնվել, մենք մեր ազգից ու հավատքից ենք ընտրություն կատարում, մեր սուրբ գրքում գրված է. «Մի ամուսնացեք օտարազգիների հետ»: Նախկինում բոլոր ազգերի մեջ էր այդպես, վերջին շրջանում են խառնվել ամուսնությունները, սակայն մեզ մոտ դեռևս պահպանվում է:
Համայնքի խնդիրները
-Մեր ճանապարհներն են վատը, եթե նորոգեին՝ շատ լավ կլիներ, մենք դրա կարիքն ունենք, որովհետև մեքենաներն անցնում են, ու փոշու մեջ կորչում ենք: Միակ բանն է, որ կցանկանայինք՝ անեն իշխանությունները: Ջրի խնդիր չունենք, մենք ինքներս մեր ջրագծերը կառուցել ենք, և հիմա կարծես յուրաքանչյուր տուն ջուր ունի:
Միխայիլ Ռուդոմյոդկին, Նատալյայի ամուսինը
-Մենք սովոր ենք այստեղ ապրել, մենք համարում ենք, որ սա է մեր հայրենիքը, այստեղ ծնվել ենք մենք, ծնվել են մեր նախնիները արդեն 200 տարի: Նախկինում միայն պարտեզն էի մշակում, կաղամբ էի ցանում ու վաճառում, հիմա ավելի շատ անասնապահությամբ ենք զբաղվում, երբեմն էլ հյուսնի գործեր եմ անում:
Մենք պետք ենք միայն ընտրությունների ժամանակ
«Ընտրեք մեզ և մենք ամեն բան կտանք ձեզ»,- և մենք այլևս նրանց չենք տեսնում: Ոչ մարզպետին ենք տեսնում, ոչ համայնքապետին…
Մանրամասները՝ տեսանյութում:
Սույն տեսանյութը ֆինանսավորվել է ԱՄՆ պետքարտուղարության Հանրային դիվանագիտության գրասենյակի դրամաշնորհի շրջանակներում: Այս հաղորդման մեջ արտահայտված է հեղինակի դիրքորոշումը, որի համընկնումը ԱՄՆ պետքարտուղարության դիրքորոշման հետ պարտադիր չէ:
0 Մեկնաբանություն